झिसमिसे अध्यारो
मै क्याम्प जागेको छ l धुलाम्य रुखमा
चराचुरुंगी हरु को चिरबिर अनि मान्छे हरुको
गाइगुइ ले क्याम्प कोलाहल छ l निला ड्यान्ग्री सेफ्टी जुत्ता अनि एउटा हातमा टिफिन र अर्को मा हेल्मेट बोकेका योद्धा हरु यो देश र आफ्नो भविष्य बनाउने युद्दमा
जानका निम्ति तयार हुन्छन l नेपालमा जस्तै
टाटा बसको हर्न बज्छ l एकछिन लाई सबैमा बालापन छाउछ l हतारिदै सिट रोक्न दौडिन्छन l धुलो उड्छ l नाक छोप्दै बसमा उक्लिन्छ श्यामसुन्दर l उ ढुक्क थियो सधैको जस्तो रामेले सिट रोकेको छ भनेर l आज रामे संग अरु कोहि बसिसकेको देखेर श्यामसुन्दर
एकछिन अल्मलिन्छ l उसका आखाँले भरिएका सिट हरुमा खालि ठाउँ खोज्छ l इजिप्टसियन फोरमेन क्याप्टेन जस्तै रुखो कडा उस्ले आफुले बुझ्ने भाषामा उसको नाम साम राखिदिएको छ l त्यसैले सबै साथीहरु श्यामसुन्दर लाई साम भनेर नै चिन्ने
गर्दछन l पछाडी सिट बाट बंगाली साथीले साम भनेर बोलाउदै खालि सिट तिर इसारा गर्छ l साम बंगाली को छेउमा गएर बस्छ l