ईद २०१३

              एकाबिहानै झिसमिसेमा गाडीको रफ्तारमा हामि हुइकिदै थियौ l हामि संगै ईद मनाउने एकजना दाजुको के समान छुटेछ आफ्नो डेरामा साथि जाउ भनेर आग्रह गर्नु भयो र म उहाँ संगै हिडेको थिए l गाडीका चाइचुइ आवाज मेटाउन नै होला दाईले गित घन्काउनु भयो l ईदको दिन भएका ले होला बाटो सुनसान थियो l गित हरु फेरिदै थिए अचानक एउटा मार्मिक गित बज्यो l मनमा एकै बेग हुरीबतास आए जस्तो भयो l म धुलो ले छोपिएका ति पुराना डायरी पल्टाउन थाले l बिर्सिसकेका अतित लाई कोट्याउँन थाले l गितका हरेक शब्द मेरा लागि लेखिएका हुन् जस्तो लाग्यो l त्यसो त आज पहिलो पल्ट सुन्दै भने होइन यो गित मेरा केहि मन पर्ने गित मध्यको एक थियो l रेगिस्तानका उराठलाग्दो दृश्यलाई अब आखाँले ठम्याउदै थियो l घामको रातो लालीले कुनै मात दिन सकिरहेको थिएन यो उजाड मरुभूमि लाई त्यसो त मेरो मन बहकाउने सवाल नै भएन l

कतारमा काम गरिरहेका नेपाली भन्छन्- बनावटी कुरा गरेर धेरै पैसा असुल्ने दलालहरु नै पहिलो समस्या

-वाहिद अलि-
By mysansar, on October 4th, 2013

विगत केही बर्ष देखि म कतारको प्रतिष्ठित कम्पनीमा डिजाइनर पेशामा कार्यरत छु। डिजाइन सम्बन्धि मलाई कुनै ज्ञान थिएन तथापि म अहिले आफ्नो काममा दक्ष छु। जुन देशले मलाई एउटा दक्षता दियो, रोजगार दियो त्यही देशबारे म केही आफ्ना कुरा राख्न चाहन्छु।

तिता मिठा पलहरु...

                  फिल्मी दृश्य जस्तो थियो उनिहरु लाई चियाउनेहरु का लागि अनि समद लाई पनि फिल्मका लागि दृश्य दिदै छु जस्तो लाग्दै थियो रे l बेगनास भन्ने ठाउँ समद को मन भित्र यसरि बस्यो कि कतै बेगनास भन्ने नाम सुन्ने बित्तिकै आफ्नो अगाडी भएका साथीभाई संग त्यो दिनको सम्झना गर्दै बेलिबिस्तार लागाउथ्यो l

रमजान महिना

अँधेरी रातमा
खस्यांग्खुसुंग हुदै छ
भान्सामा नै हो पक्कै
आमा सेहरि को तयारी गर्दै

अब नीद नै के रह्यो र
उठाउनु हुन्न कि
भन्ने दोधार संगै
निदाएका यी आखा

खलिफा स्टेडियम...

            मूलतः सन १९७६ देखि संचालनमा आएको कतारको ऐतिहासिक खलिफा स्टेडियम तत्काल एसियन गेमका निम्ति सन २००५ मा पूर्णरुपमा पुर्ननिर्माण गरि विस्तार गरिएको हो l सन २००६ को एसियन गेमको उद्घाटन अनि समापन समारोह गरिएको यस स्टेडियममा अन्तरास्ट्रीय स्तरका बिभिन्न ठुला गेमहरु भएका छन l जसमध्ये सन २००९ मा ब्राजिल र इंग्ल्यान्ड को मैत्री फुटबल गेम त्यस्तै सन २०१० मा ब्राजिल र अर्जेन्टिना बिचको गेम सम्पन्न भएको थियो साथै एसियन कप सन २०११ को फाइनल गेम पनि यहि स्टेडियममा भएको थियो l चालिस हजार सिट क्षमता भएको यो अत्याधुनिक स्टेडियम र त्यहाँ रहेको अस्पायर एकेडेमी, हमद एक्वाटिक सेंटर, अस्पायर टॉवर जसलाई दोहा स्पोर्ट्स सिटीको एक भागको रुपमा लिन सकिन्छ l 

अधुरो खासा यात्रा..

१३ अगष्ट २०१२ 

               दाजु भाई अध्यारो काठमाण्डौ को चहलपहल लाई नियाल्दै ठमेल पुगेर कफी पिएर ६ लेनको बाटोमा हुइकिदै थियौ l आफ्ना सबै अस्तव्यस्तता लाई थाती राखेर एउटा लामो यात्राको सोच बनाउदै अचानक दाईले भोलि खासा जाउँ भन्नु भयो मैले झट्टै हुन्छ भने l खासा मेरो लागि पहिलो पल्ट भए पनि त्यो मेरो लागि परिचित ठाउँ थियो l काठमान्डौ देखि तातोपानी सम्मको यात्रा लाई समेटेर बनेको डकुमेन्ट्री फिल्म केहि बर्ष पहिले नेपाल टेलीभिजन बाट हेरेको थिए अनि त्यहि बेला देखि खासा संग परिचित जस्तै थिए l त्यस्तै बिचमा पर्ने बन्जीजम्पिङ् जहाँ पुगेर खिचेका तस्बिरहरु ले केहि साथिहरु को फेसबुकमा देख्दा मनमा त्यहाँ पुग्ने रहर पहिले देखि नै थियो l त्यस पछि भोलि सबेरै उठ्नु छ भनेर हामी घर फर्कियौ l

शुभकामना २०७० साल को...

चैत बैशाख का उराठिला दिनहरु देखिन

हुरीबतास ले उडाएका पातहरु भेटिन

म सन् मा डुबेको रहेछु,

सम्वत् लाई भुलेर

सम्झाइदिने कोहि भएनन,

शुभकामना का दुई अक्षर कोरेर !

एक पल

         

                                हामी एकदम उत्साहित थियौ l हाम्रो प्रतिक्षा अन्तिम बिन्दुमा थियो l आफ्नै कोठा अनि आफ्नै वेडले पनि बिर्सिसकेको रहेछ l दुई दिन बितिसक्दा पनि म अझै नौलो छु l रातको १२ बजिसकेको छ l अब म फुर्सदिलो छु l  म उ संग गफ्फिने सुरमा छु l अन्तर्राष्ट्रिय र राष्ट्रिय  कलरेट त फरक थियो नै यहाँ अरु कुरा पनि फरक हुदै थियो l  उ बाट अपेक्षा नगरेको जवाफ ले मन मा धेरै किसिम का तरंग पैदा भयो l म दुविधामा परे l सपना को दुनियाँ छु जस्तो भान भयो l फेरी त्यहि कुरा दोहोराउइ रहन चाहिन l