सम्हालिन्छु, पिढा को बाध आशु भइ झर्छ कि
मुस्कुराउछु, बैरी ले मेरो बेदना चाल पाउछन् कि..
बेहोशीमा पिढा भुलाउदा बिराएका बाटोहरु
भौतारिन्छु, कतै ति बाटो पहिलाउछु कि..
पागलपनमा बर्बराउदा निस्केका अपशब्दहरु
चिच्चाउछु, फेरी ति शब्द को राम्रो अर्थ आउछ कि...
कहिले नसकिने हो कि माया को कालो रातहरु
टोलाई रहन्छु, मायामा फेरी प्रभात हुन्छ कि..
कल्पनामा आउने ति अविस्मरणीय पलहरु
तड्पीन्छु, तड्पाई ले ति पल फिर्छन् कि...