म जोहर को नमाज को लागि उज्जु गर्दै थिए। फोन को घन्टी बजेको खासै याद भएन दाई फोनमा कुरा गरेको जस्तो लाग्यो। अकस्मात ......हा.... यासिन भाई... एक्सिडेन्ट...यो शब्द सुन्ने बितीकै म उज्जु गर्न छोडेर दाई को नजिक गए दाईको आखामा आसु को थोपा हरु देख्ने बितीकै म मा एउटा बेहोसी नै आयो। सायद दाई फोन मा एक मिनेट अरु कुरा गर्दै हुनु हुन्थ्यो त्यो एक मिनेट मा मेरो मन भित्र हजारौ कुराहरु सल्बलाउदै थिए। अजिज दाई को भाबुकता ले असाधारण घटना हो भन्ने सिधै अनुमान गर्न सकिन्थ्यो ...........आखा भरि आसु छचल्किए दाईले फोन राख्नु भयो दुवै जना स्तब्ध भयौ। म दाई संग केहि प्रश्न गर्ने सकिन किन कि उहाको अनुहार बाट मैले प्रष्ट उत्तर पाए। त्यो दुखद समाचार को केहि समय को बारेमा हामी बिच जुन अवस्था गुजरियो त्यसलाई शब्द मा उतार्न असक्षम छु......
